Update vanuit Surabaya

Lieve mensen,
Dank voor jullie leuke reacties. Yvonne, we gaan Kadek bellen zodra we morgen op Bali zijn aangekomen. We zitten inmiddels in een prachtig koloniaal hotel in Surabaya (voormalig Oranjehotel uit 1910) nadat we vanochtend omn 04.00 eerst de zonsopgang op de Bromo vulkaan hebben bekeken. Werkelijk schitterend. Daarna hebben we de geboorteplek van Errol opgezocht, was even zoeken, maar onze lieve chauffeur deed heel veel moeite en heeft overal gevraagd, tot we het gevonden hadden.  Jammer genoeg stond het huis er niet meer, maar er stonden wel veel oude huizen in de straat en achter het huis wat er nu staat waren sommige muren nog in originele staat. Uiteraard dit even op de foto gezet.

Hieronder weer een deel van het vervolg van onze reis door Java.  Nog niet alles erop gezet, maar op Bali hebben we wat meer tijd om de rest erop te zetten.  Ik ga er nu ook nog wat foto's bijzetten.

14 september: Yogjakarta: Prambanan tempels en verkleedpartij
Vanochtend een bezoek aan de Prambanan tempels, bijna net zo bekend als de Borobudur, maar na de aardbeving van 2006 zwaar beschadigd en de gevolgen hiervan zijn nog duidelijk te zien en mogen de tempels niet van binnen bezocht worden. Maar de buitenkant is net als de Borobudur ook erg indrukwekkend. Met op de achtergrond prachtige gamelan muziek werden we rondgeleid door een gids, af en toe de schaduw opzoekend, want het was vandaag een snikhete dag, over de 35 graden. Daarna nog een paar kleinere tempels bezocht die allemaal onderdeel vormen van de Borobudur en Prambanan en we vonden dat we nu wel genoeg tempels gezien hadden. Het was zo ontzettend warm en snakten eigenlijk naar het zwembad van ons hotel, maar onze chauffeur Irianto had ons 's middags bij hem thuis uitgenodigd, dus dat konden we moeilijk afslaan. Hij vroeg of we het leuk vonden om in traditionele Javaanse kleding gefotografeerd te worden; hij had dit in zijn dorp de lokale salon (= kapperszaak annex verhuurbedrijf voor bruids- en traditionele kleding) inmiddels geregeld. We gingen ervan uit dat we alleen maar een sarong kebaja aankregen, maar de eigenares van de salon maakte er enorm werk van en tot onze verrassing kregen we allemaal, dus ook blonde Ibu Trudy, een make-over naar echte Javanen, inclusief haardracht bij de dames met de bekende zwarte knot achterop en heel veel makeup en haarlak. De meiden en Errol zagen er echt Javaans uit, tsja, nu kon je goed zien dat ze Indonesisch bloed in zich hebben. Maar Trudy vond zelf dat ze er uit zag als een koloniale tut; met de zwarte knot achterop haar blonde haar. Oma Boone zou er jaloers op zijn (de familie weet wel wat ik bedoel). Het was hilarisch; we hadden dit niet verwacht, maar hadden de grootste lol. Toen we helemaal opgedirkt waren werden we op de foto gezet door Irianto, die zich ontpopte tot een ware fotograaf. We moesten poseren tussen de rijstvelden, en in zijn huis en in het dorp. We konden moeilijk weigeren, want hij was zo enthousiast. Tot slot werden we heel gastvrij ontvangen bij hem thuis en had zijn vrouw allerlei lekkere hapjes en drankjes voor ons neergezet. Daarna snel weer omgekleed want we stikten zowat in die kleren.

Helaas geen tijd meer om te zwemmen na deze snikhete dag, want 's avonds gingen we naar een voorstelling van Ramayana, een bekend Javaans sprookje, soort Romeo en Julia. Leuke voorstelling en mooie Javaanse dansen.

15 september Solo en Sarangan
Vanochtend hadden we Irianto gevraagd om even langs een grote Mall te rijden voordat we naar Solo vertrokken. De dames wilden nog wat shoppen, maar helaas bleek het begrip shoppen bij hem anders te zijn dan bij ons. Hij zette ons af bij de Carrefour, een grote supermarkt. We hebben het maar zo gelaten want anders zouden we te laat in Solo en daarna onze eindbestemming Sarangan aankomen. In Solo hebben we nog een paleis van de Sultan bezocht met een schitterend museum met heel veel waardevolle sieraden en geschenken.. De vrouw van de Sultan maakt zelf allerlei geneeskrachtige kruiden en schoonheidsmiddelen. Uiteraard hebben we een aantal zakjes gekocht met de meest heerlijke geuren.

Daarna zouden we een wandeling gaan maken naar een waterval in Tawangmangu en nog een bezoek brengen aan de Candi Sukuh tempel, maar helaas kwam er een enorme tropische regenbui naar beneden en zijn we maar eerst gaan lunchen. Na de regenbui hebben we nog wel de waterval bezocht, maar de tempel hebben we maar overgeslagen, hier hebben we er inmiddels al zoveel van gezien en we merken dat we een beetje verzadigd raken. Daarna 2 uur klimmen met de auto naar Sarangan, dat op ongeveen 1287 meter ligt op de helling van de vulkaan Gunung Lawu en waar het aanzienlijk koeler is, wel lekker na de paar snikhete dagen in Yogja. We zitten in een koloniaal hotel dat dateert van voor de oorlog en was al populair bij Nederlanders die de koelte van Sarangan opzochten.