Vervolg van de Sumatra reis

4september, Bukittinggi
Lieve mensen, alweer dank voor jullie reacties.  Leuk om elke keer reacties uit NL te krijgen.  Hierbij weer een vervolgverhaal van onze reis, Helaas gaat het uploaden van de foto's erg langzaam, maar  ik probeer morgen de foto's er op te zetten, want alweer is de batterij bijna leeg omdat we alle 4 wel even willen internetten.

2 september Samosir, Tobameer
Vandaag een relaxte dag. Dat is even lekker na een vermoeiende week met veel activiteiten en lange reisdagen. Samosir is een prachtig eiland, met betoverende uitzichten op het Tobameer. We zijn verbaasd dat er zo weinig toeristen zijn. We hadden het drukker verwacht; het kan verband hebben met de recessie en de ramadan, maar het is nu wel ontzettend stil, waardoor het lijkt dat er teveel restaurantjes en souvenirwinkeltjes zijn, die trouwens allemaal hetzelfde verkopen. De verkopers zijn absoluut niet opdringerig en vinden het ook niet erg als je niets koopt. Alles ademt een beetje een sfeer van vergane glorie, maar desalniettemin is het hier ontzettend mooi, met een heerlijk mild klimaat.

Vandaag laat de zon zich zien en is het helemaal adembenemend mooi. Het is hier nu wintertijd, dus dagelijks een flinke portie regen, maar de ochtenden zijn meestal mooi. Vanochtend in de ochtendzon een traditionele batakdansvoorstelling van de Toba Batak stam. Mooi om te zien. De meiden hebben ook meegedanst, brengt geluk volgens de bevolking hier, dus je weet maar nooit.

Na de dansvoorstelling een bezoek gebracht aan een batakweverij waar de batakstoffen op traditionele met de hand geweven worden. We hebben uiteraard de lokale economie gesteund door een prachtig geweven tafelkleed aan te schaffen.

Op de terugweg bracht Erwin ons naar Tomok, een plaatsje vlakbij de haven voor de ferryboot. Veel souvenirwinkels met weer allemaal dezelfde spullen. We vonden er niet veel aan maar Errol's zonnebril was kapot gegaan, dus hier maar even een nieuwe aangeschaft, heeft hij hier tenminste ook de lokale economie staande gehouden.

's Middags lekker rustig aan gedaan, gezwommen in het Tobameer, de reisweblog bijgewerkt en gewoon zitten genieten van het prachtige uitzicht, waarbij we na een tropische regenbui ook nog getrakteerd werden op een enorme regenboog. De foto's die we gemaakt hebben zijn al niet meer te tellen.

Michelle heeft inmiddels een katje geadopteerd die verstoten is door moederkat, de moeder was in ieder geval nergens te bekennen. Ze heeft de hele middag met het katje op schoot gezeten. Bijna in tranen moest ze het katje achterlaten, want de kans dat dit diertje zou overleven was heel klein. 's Avonds geroosterde verse vis uit het meer gegeten in Restaurant Elios, waar een aantal Batak muzikanten en zangeres voor de gasten een zang- en dansvoorstelling gaven. Lisanne was op haar kamer gebleven, ze had wat buikpijn en wilde gaan slapen, we moeten de volgende dag weer vroeg vertrekken voor de 2-daagse autorit naar Bukittingi.

3 september Samosir-Sipirok
Om 06.30 vertrekken we voor de eerste lange reisdag naar Sipirok, dat tussen Samosir en Bukittinggi ligt. Om 07.00 eerst weer met de ferry naar de overkant, waar het in de haven al aardig druk is. Het dagelijkse leven speelt zich ivm de warmte voornamelijk in de ochtend af. De scholen beginnen ook vroeg, van 07.00-13.00. Onderweg een aantal malen gestopt om een koffie- en ananasplantage te bezoeken. De ananas is hier verukkelijk zoet, niet te vergelijken met die wij in de NL supermarkten kopen. Ook liet Erwin ons nog een pindaroosterfabriekje zien waar de pinda's nog handmatig met schil geroosterd worden in grote watjangs. Ze moeten 2 uur lang omgeschept worden voordat ze klaar zijn. Heel hard werken boven een snikheet vuur. In Balige een warenmarkt bezocht waar we nog nooit zoveel gedroogde soorten vis bij elkaar hebben gezien. Michelle was wat misselijk van de lange autorit en liep met een grote boog om de markt heen, want het stonk er wel behoorlijk naar trassi, durian, vis etc. maar toch leuk om de bedrijvigheid te zien, Errol wordt voortdurend in het Bahasa aangesproken en men begrijpt maar niet waarom hij het niet spreekt. Inmiddels spreken we een paar woordjes bahasa. Is erg leuk, maar dan beginnen ze meteen tegen je te ratelen en begrijpen we er niets meer van.

Om ong 15.00 aangekomen in Sipirok, dit is trouwens het enige hotel onderweg naar Bukittinggi, dus we komen weer dezelfde gasten tegen die met ons vertrokken zijn uit Samosir. Michelle was nog steeds niet lekker en is meteen gaan slapen. Vanavond naar weer vroeg naar bed want morgen weer een lange reisdag voor de boeg.

Ondertussen hadden we gisteren op het nieuws gehoord over de aardbeving in Java. Onderweg tijdens de lunch hebben we even het laatste nieuws gezien op de Indonesische nieuwszender. Konden er niet zoveel van verstaan, maar de beelden spraken voor zich. Was wel even schrikken dat de omgeving van Bogor en Bandung getroffen was, We zullen er in Java zeker nog wel wat van zien want dat zijn ook onze reisbestemmingen.